Zeer nuttige informatie om eens bij stil te staan.

Deze dingen kan je beter niet tegen iemand in de rouw zeggen

Je moet het een plekje geven
“Deze opmerking voelt voor mij als: ‘berg je verdriet maar op’. En dat is iets wat ik juist niet wil. Het verdriet mag er zijn. Het moet er zelfs zijn. Rouwen is een noodzakelijk proces.”

Gelukkig heb je je moeder/ vader/ broer/ andere kind nog
“Ja, gelukkig wel. Maar dat doet niks af aan het ondragelijk gemis na het overlijden van iemand van wie je houdt.”

Neem een hond, dan heb je wat afleiding
“Ik wil helemaal geen hond, ik wil gewoon mijn vrouw terug.”

Ben je nou nog steeds verdrietig?
“Er bestaan geen regels voor de duur van rouwen. Het verlies van een dierbare draag je vaak een leven lang bij je.”

Tsja, we gaan allemaal dood hè
“Deze opmerking, die ik vlak na het overlijden van mijn moeder kreeg, deed zoveel pijn.”

Je kan het maar beter zo snel mogelijk vergeten
“Ik wil juist de herinnering aan mijn dochter zo levendig mogelijk houden.”

Ach, je bent nog jong genoeg. Je hebt zo weer een nieuwe partner
“We waren ruim dertig jaar getrouwd, hij was twee maanden daarvoor overleden.”

Het leven gaat door
“Voor mij staat de tijd momenteel stil en dat is niet erg. Ik wil nog helemaal niet door.”

Je krijgt nu wel elke maand geld
“Ik heb liever mijn man terug dan de weduwe-uitkering die ik nu krijg…”

Het heeft zo moeten zijn
“Wie bepaalt dat? Ik vind dat zo’n moeilijke opmerking en weet nog steeds niet hoe ik erop moet reageren.”

Je hebt zeker geen zin om steeds je verhaal te moeten vertellen?
“Jawel, ik wil er heel graag over blijven praten. Zolang we over haar praten, voelt het alsof ze er nog steeds bij hoort. Alsof ze nog steeds bij ons is.”

Maar wat zeg je dan wel?

De juiste woorden vinden voor dit onmetelijke verdriet is ook niet makkelijk. Iedereen rouwt anders en heeft pijn op zijn eigen manier. Als je niets weet te zeggen, benoem dat dan maar gewoon. ‘Ik weet niet goed wat ik kan zeggen.’ Ook dat is goed. Vaak is er simpelweg zíjn, luisteren en je armen om iemand heen slaan voldoende. Als jouw dierbare in rouw maar het gevoel heeft er niet alleen voor te staan..

Talkshow, De Dood en Het Taboe

De Dood en het Taboe, waarom is praten over de dood taboe, en wat zouden we er aan kunnen doen om de dood uit de taboe te trekken. Samen met Machteld Wentzel heb ik een talkshow georganiseerd.  Tijdens het gesprek kwam duidelijk naar boven dat de “doodsangst” 1 van de meest belangrijke redenen is om niet over de dood te willen praten.

Wil je weten wat er verder besproken is, kijk hier:

De Dood en het Taboe, de talkshow

Afgelopen zondag was het zover, na een gedegen voorbereiding gingen we met gezonde spanning de talkshow in. Dankzij onze fijne tafelgasten was het een hele goede middag, ik ben Angelique, Liesbeth, Sabine, Saskia, Marieke en Spike zeer dankbaar. Hieronder geef ik een paar reactie weer van bezoekers:

De talkshow was enorm interessant en fantastisch dat jullie dat mogelijk maken! Marjorie

Het was erg leuk, interessant, goed opgezet! Ik hoop dat jullie ermee doorgaan, een aanrader dus! Gea

Jullie kunnen met een gerust hart terugkijken op een zeer geslaagde Talkshow. Goed sfeertje en leuk publiek!  Spike

We zijn nog aan het napraten over vanmiddag. Wij zijn allemaal onder de indruk. Papa geeft aan dat hij alles op papier wil zetten, zoals vanmiddag verschillende keren werd aangegeven. De middag heeft goed effect gehad! Maarten

 

 

De Dood en het Taboe, een interactieve talkshow op zondag 29 oktober.

Is de dood bespreekbaar?

De dood, we praten er niet makkelijk over, het is heftig, pijnlijk, verdrietig, verwarrend
De dood, is ook onlosmakelijk verbonden met het leven
Het zou goed zijn als het onderwerp beter bespreekbaar wordt…

Wanneer: Zondag 29 oktober. Van 15:30 tot 17:00 uur. Inloop vanaf 15:00 uur.
Waar: The Jungle, 2de van Swindenstraat 26, Amsterdam.
Muziek: Catfish Cadenza.
Catering: Lekkers van Ivy Powel, Tante Ivy’s Tasty Kitchen.
Entree: Gratis.
Gastvrouwen: Machteld Wentzel, coach en ex-borstkanker patiënt en Anne-Marie Boogaarts, uitvaartbegeleidster

Uw tafelgasten: Angelique Rijlaarsdam, dominee, geestelijk verzorgster.
Liesbeth Hogervorst, stervensbegeleidster.
Alma, ervaringsdeskundige, genezen van kanker.
Spike van der Steen, rouwfotograaf, ouder van 3 overleden kinderen.
Marieke Henselmans, auteur “Laat je niet kisten door de commercie”.

We verwelkomen je graag op 29 oktober!
Laat even weten dat je komt.

Waarom wij:
Anne-Marie ziet als uitvaartbegeleidster dat de dood bijna niet besproken wordt.
Dat kan voor de nabestaanden zeer lastig zijn.
Voor Machteld is, door de borstkanker die ze heeft gehad, de dood dichterbij gekomen.
In het dagelijks leven heeft de dood bijna geen plek. Zo kan een doodbeleving erg eenzaam
worden. Wij streven naar een minder geïsoleerde manier van tegen de dood aan
kijken. Wij willen een platform creëren waar men laagdrempelig over de dood kan praten.
Op deze manier streven wij naar een integratie van het thema ‘dood’ in het dagelijks leven.

 

Anne-Marie Boogaarts
Funeral Quest
anne-marie@funeralquest.nl
06-81818469

Machteld Wentzel
LifeChangingEvents
info@lifechangingevents.nu
06-21857860

We weten het allemaal zeker, we gaan een keer dood.

Toch blijft het lastig om na te denken of te praten over een afscheid. Ik geef jullie de populairste excuses om niet over de dood na te denken en/of over de dood te praten.

Welke geldt voor jou?

 

  1. Ik vind het niet zo’n fijn onderwerp
  2. Ik vind het een veel te serieus onderwerp
  3. Ik denk nooit zover vooruit
  4. Daar is nog tijd genoeg voor
  5. Dat is iets voor oude mensen
  6. Ik ben nog hartstikke gezond
  7. Dan roep ik het over mezelf af
  8. Ik ben nu even met heel andere dingen bezig
  9. Ik heb daar nooit zin in
  10. Ik vind dat een heel saai onderwerp

 

De dood houdt helaas geen rekening met bovenstaande excuses. Praat er over. Met iemand in je omgeving of met mij. Ik kom graag bij je aan tafel. Ik weet uit ervaring dat het organiseren van een uitvaart voor nabestaande anders is als er wensen op papier staan. Het geeft rust en tijd om afscheid te nemen van je geliefde.

Vul de wilsbeschikking in, deze is te vinden op mijn website.

https://funeralquest.nl/wilsbeschikking/

Gered door een oplettende medefietser in Amsterdam.

Gehaast, zoals bijna altijd, fiets ik naar Zorgvlied. Netjes in mijn zwarte jurkje en op mooie chique pumps.
Bij Zorgvlied aangekomen, zet ik snel mijn fiets op slot.
Net als ik een soort wandel sprintje naar de aula wil trekken, word ik aangesproken door een man.
Half over zijn fiets leunend zegt hij: “Ga je hier op Zorgvlied naar een droevige gebeurtenis?”
Ik denk: ‚Ik heb hier geen tijd voor, waar gaat dit over, moet ik hem uitleggen dat ik uitvaartbegeleidster ben?!’.
Hij vervolgt: ‘jij haalde mij net in op het fietspad en het viel me op dat je jurk van achteren openstaat. Zal ik hem even dicht doen voor je?’.
Met een grote glimlach (en waarschijnlijk een beetje een rood hoofd), draai ik mijn rug naar hem toe, zodat hij de laatste knoopjes van mijn jurk dicht kan doen.

Nee, je kan geen uitvaart begeleiden met een half open jurk…
Uiteraard heb ik deze meneer uitgebreid bedankt voor het redden van mijn dag.

Funeral Quest blog.