Zo graag nog even thuis
De weduwe: Zo graag nog even samen
De huisarts had met de weduwe gebeld. Haar man was de vorige dag overleden en hij wilde weten hoe met haar het ging. Zij vertelde hem dat ze het zo jammer en verdrietig vond dat haar man door de uitvaartondernemer direct uit huis was gehaald en naar een rouwcentrum gebracht.
Ze had hem zo graag nog even thuis gehad. Zo graag nog even samen.
De huisarts stelt voor om een andere uitvaartbegeleider te kiezen. Dat doet ze. We hebben contact. Binnen een paar uur ligt haar man thuis op bed opgebaard, zoals ze het zo graag wilde.
Ze kijkt me aan. In haar ogen zie ik dat ze tevreden is. Ze zegt me dat ze hem wel eeuwig bij haar wil houden.
De dag voor de uitvaart vertelt ze me dat ze klaar is om afscheid van hem te nemen. Daarna kan ze starten aan haar rouw.
De moeder: Omringt door vrienden
Haar zoon overleed plotseling. De politie had hem gevonden en hem naar een grote uitvaartonderneming gebracht. Zij wilde niks liever dan haar zoon thuis hebben, maar de uitvaartonderneming weigerde ook maar iets te ondernemen, totdat ze de hele som van de uitvaart had betaald, terwijl zij en ook de uitvaartonderneming nog geen idee hadden wat haar wensen waren.
Ze nam contact met mij op. Direct nadat ik haar verhaal had aangehoord, betaalde ik de uitvaartonderneming de kosten die zij al hadden gemaakt en zorgde dat de jongen zo snel mogelijk naar huis kwam.
Toen ik haar er later weer over sprak, vertelde ze hoe waardevol het voor haar was geweest dat haar zoon nog een paar dagen thuis kon zijn en continue omringt werd door zijn vrienden.
De kinderen: Papa in de garage
Eigenlijk wilden ze dat hun overleden vader naar het dichtbijgelegen rouwcentrum werd gebracht. Helaas lukte dat niet omdat het vol was. Iets anders in de omgeving was er eigenlijk niet.
Ik vroeg hoe ze dachten over een thuisopbaring. Het idee sprak ze in eerste instantie nog niet aan, maar Pa thuis betekende dat ze op alle momenten van de dag bij hem konden zijn. Maar waar? De slaapkamer, de huiskamer… Totdat de zoon vertelde dat pa zo graag in de garage was. Het was zijn honk, zijn plek.
Ik besprak de mogelijkheden waarna ze besloten dat pa in de garage opgebaard zou worden. De omgeving waar hij gelukkig was geweest en waar ze hem zo vaak hadden aantroffen.
Een uitvaart volgens uw wensen
Zodra ik bij de familie kom praten over het afscheid van hun dierbare, is de opbaring vaak het eerste onderwerp dat ter sprake komt. Oftewel waar mag de overledene blijven tot aan de dag van de uitvaart?
Een afscheid is ingrijpend en vraagt nogal wat van de nabestaanden. Ze zijn verdrietig en voelen vaak ongeloof en verslagenheid. Ik luister naar hun wensen, vertel over de mogelijkheden van uit huis opbaren of juist een thuisopbaring en zorg dat die zo snel mogelijk is georganiseerd. Dat alleen al geeft rust.
Mijn taak is om nabestaanden te ondersteunen en ervoor te zorgen dat de uitvaart naar hun wensen verloopt. Van begin tot eind. Maar ook dat ze niet ineens met onverwachte kosten worden geconfronteerd.
Ik geef antwoorden op vragen, denk mee, voel mee en kom met ideeën. Zodra we eruit zijn regel ik dat wat geregeld moet worden en houd ik de nabestaanden op de hoogte over het verloop van de uitvaart.
Neem contact met me op als u (vrijblijvend) over de mogelijkheden wil praten. Ik hoor graag uw ideeën, wat u eventueel zelf wil doen en adviseer u graag.
